Anexo II: Algunhas medidas públicas de mínimos para unha estratexia facilitadora da adaptación social pospetróleo

Apoiar decididamente a creación e/ou consolidación das redes locais de distribución de alimentos, e as cooperativas de consumo ecolóxico e local.

Apoiar os proxectos de moeda complementaria que teñan unha función social e útil para a transición.

Favorecer a creación de bancos de tempo.

Colaborar para a realización de todo tipo de xornadas de divulgación social do Peak Oil e das súas implicacións para a nosa sociedade.

Apoiar as redes de distribución locais e mais o comercio de proximidade de elementos de primeira necesidade.

Axudar economicamente a empresas locais que fornezan produtos sustitutivos dos importados en áreas de primeira necesidade.

Favorecer a formación de persoas desempregadas en novos oficios e servizos para a resiliencia

Apoiar e promover a recuperación de saberes, técnicas e oficios tradicionais.

Pór en marcha campañas mediáticas a prol do consumo dos produtos locais.

Realizar campañas informativas de fomento e recoñecemento do consumo e uso de bens e servizos con menor intensidade enerxética.

Revisar os curricula educativos para incluír neles a capacitación dos estudantes en habilidades e coñecementos precisos para unha vida pospetróleo

Revisar os libros de texto escolares, nomeadamente na área de coñecemento do medio, para incluír a visión histórica da relación entre a nosa especie e a enerxía, ata chegarmos ao momento actual de fin dunha era de abundancia enerxética.

Introducir o ensino da Permacultura e técnicas afíns en todos os niveis formativos e áreas onde sexa aplicable.

Manter e potenciar o ensino no medio rural.

Promover as escolas populares, os ateneos e outros mecanismos de autoformación colectiva dos cidadáns, facilitándolles, por exemplo, locais e a adquisición de material formativo.

Promover unha nova cultura enerxética que poña énfase no aforro, na eficiencia, e nuns modelos de mobilidade e ordenación do territorio que reduzan o consumo real.

Priorizar as axudas económicas ás empresas a que poñan en marcha plans de aforro enerxético ou que se teñan auditado enerxeticamente e teñan mostrado unha alta eficiencia enerxética.

Promover actuacións económicas paliativas nas zonas con presenza de actividades fortemente consumidoras de enerxía ante futuras e posibles reducións de tales actividades.

Realizar estatísticas continuadas da utilización de enerxías primarias, do uso e transformación das mesmas así como do consumo por tipos de enerxía e usuario, que permitan dispor da información suficiente para estabelecer liñas de actuación gobernamental e facer un seguimento do seu cumprimento.

Promover decididamente o mantemento e ampliación da poboación no rural, en detrimento das áreas urbanas, mediante leis e medidas específicas que faciliten o retorno ao campo en todos os terreos: económico, ambiental, de servizos, vivenda, calidade de vida, etc. Fomentar as ecoaldeas como un modelo válido para a revitalización do rural, así como priorizar os proxectos colectivos para a recuperación de aldeas ou para o retorno ao campo en xeral.

Promover o illamento térmico das vivendas, o seu aproveitamento solar pasivo e penalizar un alto consumo enerxético na súa construción.

Difundir no sector da construción as posibilidades da arquitectura bioclimática e subvencionar a súa aplicación na construción e reforma de vivendas e outros edificios.

Fomentar, coa colaboración dos concellos, a agricultura/horticultura urbana ecolóxica mediante campañas, cursos, incentivos diversos, cesión de espazos e apeiros, subvención de sementes, etc.

Aproveitar fincas non utilizadas de titularidade estatal, para a creación de hortas urbanas comunitarias e ecolóxicas.

Promover que os concellos faciliten tamén a creación de hortas urbanas nos terreos da súa propiedade.

Promover que se cren hortas para autoprodución de alimentos nos xardíns das urbanizacións privadas.

Favorecer un uso do monte autocentrado, sostible, diverso e encamiñado a fixar poboación no rural.

Urxir a todos os responsables de instalacións de subministración de auga potable para que analicen a vulnerabilidade das mesmas diante dunha súbita carencia de derivados do petróleo ou de subministración eléctrica.

Subvencionar (por exemplo eliminando ou reducindo taxas) a compra, aluguer e reforma de vivendas no rural para persoas actualmente residentes en núcleos urbanos e que pretendan cambiar a súa residencia habitual ao rural ou persoas que queiran manter a súa residencia no rural.

Simplificar requirimentos para as obras e reformas no rural e potenciar que se realicen con material e man de obra local, ademais de con criterios de aforro enerxético.

Defender a parroquia como figura xurídica e unidade de poboación idónea para a relocalización da actividade social e económica na Galiza. Potenciar a bisbarra como elemento supramunicipal de artellamento do territorio.

Promover a soberanía e autosuficiencia alimentares. Apoiar a produción ecolóxica local. Prioridade absoluta do goberno: asegurar a subministración de alimentos á poboación.

Potenciar o banco de terras, tamén en zonas urbanas e perirurbanas para pór en contacto propietarios/as de fincas potencialmente produtivas con urbanitas interesados/as na produción hortícola para autoconsumo ou para venda.

Eliminar atrancos burocráticos e fiscais á venda en mercados locais de excedentes de alimentos autoproducidos.

Potenciar a posta en marcha de bosques de alimentos e outros proxectos de agroforestry.

Revisar a normativa relativa a requirimentos de materiais e embalaxes para os produtos hortícolas para facilitar o emprego de materiais locais non derivados do petróleo.

Modificar a normativa de axudas á incorporación de xente nova á produción agrogandeira á luz dunha necesaria simplificación de insumos e características técnicas das explotacións.

Fomentar a investigación en Permacultura, técnicas de cultivo, deseño de explotacións autosuficientes, tecnoloxías e especies axeitadas e outros aspectos para unha nova agricultura pospetróleo. Identificar insumos alternativos aos actuais, sistemas de prevención de pragas non químicos, etc. botando man tanto da historia agrícola do país e do saber tradicional, como das experiencias que funcionan noutros lugares.

Promover as feiras e mercados locais, sobre todo de alimentos.

Apoiar os bancos e redes de sementes locais, facilitándollas a calquera persoa interesada en cultivar alimentos.

Pór en marcha centros de uso comunitario para o envasado de alimentos e fabricación de conservas mediante sistemas de máxima garantía sanitaria e mínimo consumo enerxético. Divulgar desde estes centros, entre a poboación en xeral, técnicas de conserva caseira.

Promover a reconversión das explotacións agrícolas ao modelo agroecolóxico.

Promover a reconversión das explotacións gandeiras para aumentar o seu aforro enerxético e minimizar a súa dependencia de insumos do exterior.

Promover que se compartan os vehículos privados: con carrís reservados para estes coches nas estradas (coches con 3 ou máis pasaxeiros), exención de peaxes e outras medidas para a súa promoción.

Promover cooperativas de transporte privado (coches propiedade dos seus membros), clubes de aluguer de coche, redes de autostopistas rexistrados e outros sistemas semellantes. Facilitar o aluguer de coches para ocasionais viaxes longas.

Realizar campañas para a formación dos condutores de vehículos privados en condución para o aforro de combustible.

Facilitar e promover o uso da bicicleta (carrís-bici, etc.). Substituír estradas para coches por vías para bicicletas. Dar prioridade para a bicicleta no redeseño das vías.

Pór en marcha axudas para que cidades e vilas cren carrís-bici, aparcamentos para bicis en estacións de autobús e tren, e percorridos peonís.

Promover a compactación da semana de traballo: menos días de traballo por semana, concentrando as horas. Incentivar a xornada continua en empregos públicos, privados e horarios escolares.

Fomentar a recuperación dos autobuses de empresa para o desprazamento dos traballadores.

Revisar todos os tributos para penalizar aquelas actividades que obstaculicen a transición enerxética, e rebaixando ou anulando as taxas a aquelas que a favorezan.

Reducir a fiscalidade aos comercios de proximidade e pequenas tendas, sobre todo de alimentación e produtos necesarios.

Fomentar un cambio cultural con respecto ao consumo. Dentro del, promover intensamente os produtos locais fronte aos importados.

Favorecer fiscalmente as empresas que faciliten o teletraballo para evitar o desprazamento dos seus traballadores de fóra das cidades e como medida complementar favorecedora do retorno ao rural.

Favorecer fiscalmente o aluguer e compartir de todo tipo de equipamento como alternativa á compra-venda, e para favorecer a ampliación da vida útil dos produtos e maquinaria.

Penalizar a obsolescencia programada nos produtos industriais e favorecer a produción de bens para toda a vida.

Potenciar a fitoterapia entre os profesionais da medicina e mais a reciclaxe profesional tamén en técnicas de diagnóstico e tratamento de mínimo uso tecnolóxico, por exemplo no terreo da asistencia aos partos: fomentando a formación de matronas e doulas para asistencia de partos con mínima intervención e facilitando o parto na casa.

Estudar a vulnerabilidade dos centros de saúde, hospitais, etc. de titularidade pública diante dun escenario de escaseza enerxética e de materiais derivados do petróleo. Propor alternativas nun plan específico.

En colaboración cos profesionais da medicina do país, analizar en detalle qué outras transformacións é preciso acometer para preparar o sistema de saúde público nun contexto de carencia de enerxía e materiais.

Estimular a máxima saúde preventiva entre a poboación e potenciar hábitos de vida e alimentación saudables.

Realizar campañas de formación específica de persoas de todas as idades para a autoxestión e coidado colectivo e persoal da saúde, primeiros auxilios, etc.

Fomentar a cultura de que só é preciso posuír aquilo que é verdadeiramente persoal, e que o resto é máis eficiente compartilo (bens comunitarios) mediante aluguer e outros sistemas.

Crear un centro autonómico de referencia permanente sobre estas cuestións, a modo de centro de experimentación e difusión, centro de demostración de técnicas sustentables, granxa-escola, etc. Debería coordinar e espallar experiencias a nivel comarcal e municipal que replicasen estas funcións e as aplicasen sobre o terreo en cada bisbarra.

Facer congresos divulgativos tamén dirixidos ás asociacións e entidades da sociedade civil, do mesmo modo que coas empresas.

Promover que as cidades e vilas se unan á rede de Cidades en Transición (Transition Towns).

Subvencionar a tradución e publicación en galego dos principais libros e documentais sobre o Peak Oil, mesmo mediante coedicións.

Potenciar a autoxestión e autoorganización da sociedade civil mediante un paquete de medidas específico. Fomentar en todos os terreos a autoorganización da sociedade civil, prestando axuda pero sen dirixismos.